Altijd rekening moeten houden met ‘wat de omgeving denkt’. Jezelf niet volledig thuis voelen in deze wereld. Zeer negatieve en harde reacties krijgen na de beslissing om uit de echt te scheiden. Moeten opboksen tegen taboes. Moeten vechten tegen (voor)oordelen.
Özlem Uyar schrijft niet alleen beklijvende boeken. Ze brengt niet alleen aangrijpende toneelstukken. Ze kan eveneens op een begeesterende manier vertellen…
Haar leven ging niet over rozen maar ze wou en zou iets moois van haar leven maken. Ze is ruimdenkend en progressief opgevoed maar juist dat botste wel eens met de cultuur waarin ze groot werd. In plaats van gefrustreerd rond te lopen gaat Özlem op zoek naar de oorzaken. Bovendien zoekt ze constructief naar oplossingen. Ze wilt mensen van verschillende culturen en tradities samenbrengen. Communicatie is voor haar de basis om verschillen tussen mensen te overbruggen. We moeten het niet altijd met elkaar eens te zijn maar respect voor elkaar is wel een kernwaarde om met elkaar te kunnen samenleven. Haar boodschap is duidelijk: Laat ons er allemaal samen voor zorgen dat we onze kinderen opvoeden zodat ze respect hebben voor zichzelf en voor anderen. Staat en valt daar niet alles mee?
Klinkt dit allemaal nogal braafjes? We mogen Özlem eigenlijk gerust rebels noemen. Ze is recht voor de raap, vrijgevochten en hard maar eerlijk in haar analyses. Toch voel je steeds opnieuw de verdraagzaamheid en het respect voor anderen. Ze heeft bovendien oog voor zeer veel verschillende perspectieven.
Wil je meer over haar te weten komen? Ga gerust op zoek naar haar boeken: De Ware gezichten en De Ware sultanes. Je zal ongetwijfeld aangenaam verrast worden! Wij genoten alvast van een (h)eerlijke en aangrijpende gastles.
